خطرات درگیری‌های خاورمیانه برای روسیه

از زمان عملیات حماس در ۷ اکتبر علیه اسرائیل، روسیه از تماشای وخامت اوضاع در خاورمیانه که دشمن اصلی خود، ایالات متحده را به خود مشغول کرده، لذت برده است. با این حال، در ۱۳ آوریل، زمانی که تهران در تلافی حمله به کنسولگری ایران در دمشق، بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد را به سمت اسرائیل پرتاب کرد، مسکو از این وضعیت نگران شد.

اگرچه این حمله عملاً با دفاع ضدموشکی و حمایت هماهنگ ایالات متحده و شرکای عرب و غربی خنثی شد، اسرائیل شش روز بعد با حمله به سامانه دفاع هوایی دوربرد اس-۳۰۰ در اصفهان، شهری در عمق ایران، به این حمله پاسخ داد. هنگام تنظیم اقدامات خود، اسرائیل و ایران هر دو نشان دادند که مایلند از لغزش به سمت جنگ اجتناب کنند. با این حال، با هدف قرار دادن مستقیم یکدیگر در خاک خود، این دو دشمن دیرینه پیشنهاد کردند که قوانین نانوشته تعامل بین آن‌ها تغییر کرده است، ارزیابی اقدامات و مقاصد یکدیگر را برای هر یک دشوارتر شده است و خطر تشدید تنش بین این دو محدود‌تر شده است. این امر روسیه را نگران کرده است، که در خط باریکی بین تضعیف قدرت ایالات متحده در منطقه و متعهد نشدن بیش از حد قدم گذاشته است و نمی‌خواهد شاهد جنگ گسترده‌تری در خاورمیانه باشد.

البته افزایش تنش بین ایران و اسرائیل می‌تواند برای مسکو مزایایی داشته باشد. به طور قطع، تشدید بیشتر در خاورمیانه، توجه و تدارکات واشنگتن را از اوکراین منحرف خواهد کرد. در ماه آوریل، با پیش‌بینی حمله تلافی جویانه ایران به اسرائیل، ایالات متحده دارایی‌های نظامی بیشتری را برای کمک به دفاع اسرائیل به منطقه منتقل کرد. سپس، در ماه ژوئن، در بحبوحه تنش‌های فزاینده بین اسرائیل و حزب‌الله، واشنگتن کشتی‌ها و تفنگداران دریایی آمریکا را به منطقه اعزام کرد. تشدید بیشتر مستلزم تعهد به منابع اضافی ایالات متحده است که کرملین فقط می‌تواند از آن استقبال کند. علاوه بر این، یک جنگ در خاورمیانه احتمالاً قیمت نفت را افزایش می‌دهد و تلاش‌های دولت بایدن برای کاهش هزینه‌های سوخت برای مصرف‌کنندگان عادی آمریکایی ماه‌ها قبل از انتخابات ایالات متحده را پیچیده می‌کند.

با این وجود، یک جنگ گسترده‌تر در منطقه خطرات بزرگی را برای مسکو به همراه خواهد داشت. اگر اسرائیل شروع به مبارزه با حزب الله یا ایران کند، کرملین باید با سه نتیجه خطرناک مبارزه کند: درگیر شدن متحدش سوریه، تضعیف ظرفیت ایران برای تامین تسلیحات روسیه و پیچیده شدن روابطش با کشورهای عربی خلیج فارس و ایران. در یک جنگ گسترده‌تر، ایالات متحده باید از مسکو انتظار داشته باشد که حمایت محدودی از دشمنان اسرائیل داشته باشد و با صدای بلند واشنگتن را مسئول تشدید تنش‌ها بداند، در حالی که از دخالت مستقیم نظامی خودداری کند. بنابراین، ایالات متحده باید از ابزارهای دیپلماتیک و نظامی در اختیار خود استفاده کند تا اطمینان حاصل کند که تنش‌ها در منطقه افزایش نمی‌یابد.