حقوق حیوانات در اسلام

قرن‌ها قبل از اینکه کسی در اعتراض به خشونت علیه حیوانات راهپیمایی کند و حتی قبل از ایجاد گروه‌های فعال حقوق حیوانات، اسلام قوانین روشنی را برای حمایت از حقوق حیوانات تجویز کرده بود.

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان رحمت برای همه جهانیان، برای همه موجودات زنده، نه فقط انسان، فرستاده شده است. رحمت او شامل پرندگان در لانه و مورچه در سوراخش و حیواناتی که خداوند برای رزق و روزی ما آفریده بود.

آیا الرحمن یکی از 99 اسم حسنه خداوند نیست؟ ما به عنوان مؤمن، آرزوی دستیابی به این ویژگی را داریم و با دیگران با محبت و ملایمت رفتار می‌کنیم.ظلم به حیوانات جرم تلقی می‌شود، چنانکه پیامبر به ما خبر داد که زنی که به خاطر بستن گربه مجازات شد.

از سوی دیگر، مردی به خاطر عمل ساده اما رحمت‌آمیز نوشیدن آب به سگ تشنه، بهشت نصیب او شد. رفتار مهربانانه با حیوانات توصیه می‌شود. همچنین به یک فاحشه بهشت عطا شد. او کفشش را پر از آب کرده بود و به سگی تشنه داده بود.

در اسلام هیچ به خاطر تجمل و زیاده روی نباید کشته شود. کشتن حیوان فقط در صورت نیاز به مصرف انسان یا سایر مصارف معتبر جایز است. هیچ حیوانی را نباید شکنجه کرد، ترساند، مسخره کرد، یا در مقابل حیوان دیگری قرار داد تا بجنگد، همانطور که رومی‌ها برای سرگرمی و لذت فاحش این کار را انجام می‌دادند. اسلام آمد تا بشر را از قید جهل و رفتارهای غیر متمدنانه رهایی بخشد و تروریسم و ظلم و آزار زن و مرد و هر موجود زنده‌ای را محو کند.

حتی هنگام گرفتن جان حیوان برای غذایی که بدون شک در اسلام جایز است، مقررات سختی وجود دارد تا رنج و درد بی‌مورد بر حیوان وارد نشود.مقررات مربوط به ذبح حکم می‌کند که ابزار مورد استفاده برای کشتار باید تیز باشد تا ذبح تا حد امکان سریعتر و کمترین درد باشد. حتی وضعیت عاطفی حیوان نیز در نظر گرفته می‌شود. به همین دلیل تیز کردن آلت ذبح در مقابل حیوان و ذبح حیوان در مقابل دیگری حرام است، زیرا این کار شکنجه روحی است.

اسلام زدن حیوان یا بارهای سنگین را بر حیوانات و یا کمبود غذا و نوشیدنی برای آن‌ها ممنوع کرده است. دین ما سنت غیرانسانی استفاده از حیوانات یا پرندگان زنده را برای اهداف در هنگام تمرین تیراندازی یا تیراندازی با کمان لغو کرد.هنگامی که یکی از اصحاب حضرت محمد (ص) عده‌ای را دید که تیرهای خود را به سوی مرغ زنده‌ای هدف قرار می‌دهند، گفت:«پیامبر هر کس را که موجود زنده‌ای را هدف تمرین قرار دهد، نفرین کرد.»

پیش از اسلام هرگز دنیا شاهد چنین شفقت نسبت به حیوانات نبوده است. حتی احکام زکات در مورد احشام، حافظ حقوق حیوانات است. به ازای هر تعداد گاو یا دام دیگری که مسلمان دارد، باید درصد معینی صدقه بدهد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به اصحاب خود هشدار داد که هنگام انتخاب حیواناتی که باید اهداء شوند، مادر و نوزاد تازه متولد شده را جدا نکنند زیرا باعث ناراحتی مادر می‌شود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مردی را که شتری را به عنوان زکات فرستاد در حالی که نوزادش دور از مادرش در زمین آن مرد رها شده بود، توبیخ کرد.

هنگام خواندن زندگی حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ده‌ها داستان در مورد نحوه رحم و شفقت او به حیوانات می‌درخشد.روزی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم، بعد از نماز از مسجد بیرون آمد و متوجه شتری شد که به دیوار بسته شده بود. بدنش نحیف به نظر می‌رسید و صدای سنگینی از عذاب بیرون می‌داد. پیامبر اشک را در چشمان درشت سیاه شتر دید و به آرامی پشت گوش شتر زد تا آرام گرفت.پیامبر فرمود: صاحب این شتر کیست؟ جوانی از انصار نزد پیامبر رفت و ادعای مالکیت شتر کرد. آن حضرت فرمود:«از خدا در این موجودی که به شما داده است بترسید. »

اگر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) امروز کارفرمایی را ببیند که کارمندان خود را بیش از حد کار می‌کند و حقوق دریافتی آن‌ها را به تأخیر می‌اندازد، چه می‌گوید؟

اگر مسلمانی موظف به رحمت و شفقت و مهربانی با حیوانات باشد، منطقی است که چنین نتیجه‌گیری شود که در برخورد با برادران، کودکان، زنان، کارگران، سالمندان و هر فردی که با او در تماس باشد، این رحمت و رحمت و مهربانی باید ده برابر شود.