گزارش شده است که پاکستان شروع به نصب یک فایروال در سراسر کشور برای تنظیم استفاده از اینترنت کرده است. این فایروال دسترسی به سایتهای رسانههای اجتماعی از جمله Facebook،YouTube و X را کنترل خواهد کرد و دولت را قادر خواهد ساخت تا آدرسهای IP مرتبط با آنچه که آن را «پروپاگاندای ضد دولتی» مینامد، شناسایی کند.
پاکستان اکنون به کشورهایی مانند چین، ایران، ترکیه و روسیه در استفاده از یک فایروال ملی برای تنظیم محتوای اینترنت پیوسته است. یک مقام مخابراتی مستقر در اسلام آباد گفت که «هدف از فایروال، مشخص کردن و محدود کردن منابع محتوای تبلیغاتی است. در نتیجه، تمام «پستها به صورت ناخواسته» از منابع داخلی و بینالمللی از طریق فایروال مورد بررسی قرار میگیرند.» وی گفت که این فایروال شبیه به فایروالهای عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس خواهد بود و هدف آن «از بین بردن» تبلیغات است.
جزئیات مربوط به هزینه و جزئیات عملیاتی فایروال فاش نشده است. بر اساس برخی گزارشها، چین این سیستم را به پاکستان فروخته است. همچنین گزارش شده است که دولت در حال آمادهسازی برای تنظیم شبکههای خصوصی مجازی (Vpn) است، خدماتی که از طریق آن کاربران اینترنت میتوانند هویت خود را محافظت کنند و مکان خود را پنهان کنند تا از محدودیتها دور شوند. شهروندان ممکن است ملزم به اطلاعرسانی به اداره مخابرات پاکستان در مورد Vpnهایی باشند که از آنها استفاده میکنند و هر کسی که این کار را انجام ندهد ممکن است با عواقب مواجه شود.پلتفرم رسانههای اجتماعی X که قبلاً به عنوان توییتر شناخته میشد، در ماهآوریل در پاکستان فیلتر شد و باعث شد بسیاری از کاربران X پاکستانی از طریق VPN به این شبکه دسترسی پیدا کنند.
دولت پاکستان بیانیه رسمی در مورد فایروال منتشر نکرده است، اگرچه وزیر فدرال، حقوق ناصر تارار، اخیراً به قوانین آینده رسانههای اجتماعی اشاره کرده است. این سایت خبری با مقامات فدرال مختلف برای اظهار نظر در این مورد تماس گرفت، که هیچ کدام از آنها تا زمان نوشتن این مقاله به تماس ما پاسخ ندادند. ارتش پاکستان اخیراً تبلیغات ادعایی علیه نهادهای دولتی را در شبکههای اجتماعی محکوم کرد و به آن به عنوان «تروریسم دیجیتال» تعبیر کرد.
محدودیتهای اینترنت در پاکستان جدید نیست و دولت قبلاً دسترسی به اینترنت در سراسر کشور را در زمانهای مختلف مسدود کرده است. وب سایتهای خبری مختلف نیز مسدود شدهاند. وب سایتهای وابسته به روزنامهها. وب سایتهای اردو و پشتو صدای آمریکا، پخشکننده خبری بینالمللی دولتی ایالات متحده، در پاکستان نیز مسدود شدهاند.
فایروالها در حال حاضر در پاکستان به طور محدود استفاده میشوند و سازمانهای دولتی از آنها برای مسدود کردن وب سایتها و برنامههای خاص استفاده میکنند. بزرگترین ارائه دهنده اینترنت پاکستان در حال حاضر از یک فایروال Netsweeper، یک شرکت نرمافزاری کانادایی، استفاده میکند.
سیستم فایروال با نظارت و کنترل ترافیک ورودی و خروجی بر اساس قوانین امنیتی، به عنوان یک مانع بین یک شبکه قابل اعتماد و یک شبکه غیر قابل اعتماد عمل میکند. فایروالهای نصب شده در سطح دولت، مانند چین و کشورهای مختلف خلیج فارس، میتوانند وب سایتها را فیلتر کنند، Ipها را مسدود کنند و ترافیک اینترنت را برای اجرای سیاستهای ملی و محدود کردن دسترسی به محتوای ناخواسته شکل دهند.استفاده از فایروالها در حال حاضر در سراسر پاکستان گسترش یافته است. آخرین تکنولوژیهای فایروال کارآمدتر از تکنولوژیهای قدیمی هستند و یک سیستم جدید نظارت بر محتوای رسانههای اجتماعی را برای پاکستان آسانتر خواهد کرد.
پروفسور آدریان کالامل، کارشناس آسیای جنوبی و عضو ارشد مؤسسه شبه جزیره عربی مستقر در واشنگتن، گفت که اعتقاد دولت به کنترل انحصاری بر جریان اطلاعات، خطرات قابل توجهی را به همراه دارد.«این سناریو میتواند منجر به سوء استفاده از قدرت و سرکوب صداهای مخالف شود. استفاده از تاکتیکهای مشابه رژیمهای استبدادی مانند پکن و مسکو میتواند پاکستان را با اردوگاه استبدادی هماهنگ کند، ارزشهای دموکراتیک را تضعیف کند و محیطی را برای سانسور و کنترل دولت بر اطلاعات ایجاد کند.»
بدون روایتهای مخالف، دولت میتواند افکار عمومی را متناسب با دستور کار خود شکل دهد، اطلاعات نادرست را تداوم دهد و قدرت خود را بدون چالش تقویت کند کالامل هشدار داد که سانسور شدید دولت «اصول اساسی دموکراسی و مشارکت مدنی را تهدید میکند.»
سیلیا مرسیه، رئیس دفتر جنوب آسیا گزارشگران بدون مرز، سرکوب اینترنت رابه سرکوب گستردهتر آزادیهای مطبوعاتی در کشور متصل کرد.
فریحه عزیز، یکی از بنیانگذاران گروه مدافع حقوق دیجیتال در کراچی، گفت که هنوز هم سؤالات زیادی در مورد دامنه فایروال پاکستان وجود دارد.
سید جودوت ندیم، فعال حقوق دیجیتال و عضو کمیسیون حقوق بشر پاکستان اشاره داشت که دولت پاکستان از زمان وقوع بهار عربی در سال ۲۰۱۱ که در آن شهروندان از رسانههای اجتماعی به عنوان بخشی از سازماندهی خود برای سرنگونی رژیمهای استبدادی استفاده میکردند، در مورد رسانههای اجتماعی محتاط بوده است. ندیم گفت: «رسانههای اجتماعی، حکومت را در پاکستان دموکراتیک کردهاند و به شهروندان اجازه دادهاند تا نظرات خود را بیان کنند، قدرتمندان را پاسخگو نگه دارند و در گفتمان عمومی شرکت کنند. این توانمندسازی با ترجیح نخبگان حاکم برای کنترل روایت در تضاد است. این اقدامات محدودکننده، ضد مولد خواهد بود.»