سوء استفاده نئولیبرالیسم از اسلام برای از بین بردن مسیحیت در بریتانیا

طی این مدت از جمله بحث های مطرح شده میان برخی از بریتانیایی ها در زمینه چگونگی احتمال تسلط اسلام بر این کشور و نابودی فرهنگ مسیحیت در بریتانیا می باشد. در این زمینه برای نمونه می توان به دوره سوم شهردار شدن صادق خان و نظریه ترامپ مبنی بر اینکه بخش هایی از شرق لندن برای غیر مسلمانان مناطق ممنوعه شده است، اشاره کرد. امروزه به نظر می رسد موضوع تأثیر اسلام از نظر معضل های اجتماعی از موضوع برگزیت هم فراتر رفته است.

برخی از نمونه های بیان شده در سطر بالا دارای حقیقت می باشد زیرا تعداد ساکنان مسلمان در بریتانیا از 3% در سال 2001 به 6.5% در سال 2021 افزایش یافته است و برآوردها حاکی از آن است که میانگین زاد و ولد میان مسلمانان تقریبا 3 فرزند برای هر زن مسلمان است و این در حالی است که میانگین زاد و ولد در سطح کل بریتانیا عدد ناامید کننده 1.5 فرزند می باشد. با این حال طبق تحلیل هایی دیگر این میانگین بالا برای زاد و ولد در میان مسلمانان با استقرار یافتن آنان از نظر سکونت در غرب به مرور زمان کاهش یافته و مانند دیگر ساکنان این خطه مانند میانگین زاد و ولد هر کشور غربی خواهد شد که در آن ساکن هستند. با این حال برآوردهای فعلی نشان می دهد با حفظ میانگین زاد و ولد فعلی مسلمانان در سال 2025 میزان 17% از جمعیت بریتانیا را تشکیل خواهند داد و به رغم اینکه چنین درصدی باز هم از درصد مسیحیان بسیار کمتر است اما این موضوعی است که قابل توجه می باشد.

در همین راستا در انتخابات اخیر پارلمان بریتانیا ایدئولوژی اسلامی و ارتباط آن با نزاع های حاصل در خاورمیانه نقش مهمی را در روشن شدن تکلیف برخی از کرسی های مجلس ایفا کرد. با این حال اگر به اسلام نگاهی داشته باشیم که وسیله ای برای زوال فرهنگی مسیحیت در غرب است، چنین امری توسط اشخاصی در حال رخ دادن است که نه مسلمان هستند و نه مسیحی. این افراد همان نئولیبرالیست ها هستند که این لیبرالیسم را از زمان عصر روشنگری به ارث برده و با ابزار قرار دادن اسلام در حال نابودی فرهنگ مسیحی می باشند زیرا خواهان عدم تسلط هر فرهنگ و آدابی بر جامعه می باشند. لیبرالیسم در زمان فعلی فقط خواهان زندگی در زمان حال است و اجازه گرامیداشت تاریخ و حفظ آداب و رسومی برای آینده را نمی دهد. تنها مسائل فرهنگی که چنین لیبرالیسمی اجازه آن را می دهد مسائلی مانند کریسمس است که به آن نگاهی مصرفی و تجاری دارد.

لیبرالیسم امروزه دیدگاهی دارد که بر اساس آن غربی ها ترقی خواه ترین لیبرال های دنیا هستند و به همین دلیل باید سریع تر و پیشگام بر بقیه فرهنگ خود را نابود کنند و اگر کسی با چنین دیدگاهی مخالف باشد از نظر آنان لیبرال نبوده و در دسته راستگرایان افراطی قرار می گیرد. نکته قابل توجه این جاست افرادی که خارج از فرهنگ غربی بوده و با استقبال همین لیبرال ها به غرب آمده اند، همچنان آسیب دیده محسوب شده و به همین دلیل اجازه حفظ فرهنگ خود را دارند زیرا از عصر روشنگری محروم بوده اند! این دقیقا همان نگاهی است که لیبرال ها به مسلمانان در خصوص حفظ فرهنگشان دارند.

از این راه اسلام در غرب و بریتانیا توانسته است هوادارانی پیدا کند و این هواداران غیر مسلمان از تأیید هر دینی فاصله زیادی دارند و فقط از اسلام حمایت می کنند زیرا به سود اهداف آنان در از بین بردن فرهنگ ها و سنت ها می باشد. برای نمونه چه راهی بهتر و تأثیرگذار تر برای مسدود کردن مدارس کاتولیک وجود دارد مبنی بر اینکه این مدارس را تبعیض گرا و علیه مسلمانان بدانند؟! نئولیبرالیسم در واقع ایدئولوژی فرسایش فرهنگ هاست و نه ایجاد فرهنگی جدید. رسانه ها هم در این خصوص صرفا یا به دنبال نشان دادن مسلمانان به عنوان تروریست هستند و یا به دنبال نشان دادن آنان به عنوان گروهی آزار دیده می باشند. این در حالی است هنگامی که تریبونی به برخی از مسلمانان معتدل داده می شود از سوی برخی دیگر از مسلمانان به آنان اتهام ارتداد زده می شود و تلاش می شود به مسلمانانی فضا داده شود که برای نمونه دارای افکاری یهودستیزانه هستند.

در واقع بر خلاف تلاش لیبرال ها مسلمانان دارای اقشار مختلفی هستند و از شیعه تا اهل سنت و از احمدیه تا صوفیه و از شخصیتی مانند وزیر بریتانیایی ساجد جاوید تا ورزشکار بریتانیایی محمد فرح همگی دارای فرهنگ ها و زبان ها و عقاید مختلفی بوده و تصورات مختلفی از دنیا دارند که باعث می شود یک نگاه برابر به آنان غیرممکن باشد. در حقیقت سرزنش کردن اسلام به دلیل موفقیت هایش و گسترش آن در بریتانیا مانند سرزنش کردن دانش آموزش باهوشی است که عملکردش در امتحان از شما بهتر بوده است! میانگین زاد و ولد مسلمانان بالاست زیرا آنان نسبت به زندگی نگاه ساده تری دارند و توجه ویژه آنان برای رفتن به مسجد در روزهای جمعه نشانگر احترام آنان به روز مقدس خود است. همچنین تعهد آنان به دعوت دیگران به اسلام هم نشان دهنده جدی گرفتن ایمان خود و تأثیر آن بر دیگران توسط مسلمان هاست. تمامی این نمونه ها باید الهام بخش مسیحیان کاتولیک باشد تا مانند همین اقدامات مسلمانان عمل کنند. در پایان رشد اسلام به خودی خود آسیبی به فرهنگ مسیحی وارد نمی کند اما آنچه که به فرهنگ مسیحی آسیب می زند نفرت پراکنی در جوامع غربی نسبت به فرهنگ ها و آداب گذشتگان توسط نئولیبرالیسم و تمایل به از بین بردن آنها به هر وسیله ای توسط آنان است.