الگوی باغ های گل رز ایرانی

باغ گل رز برای هزاران سال جایگاهی را در تصورات بشری به خود اختصاص داده است. اعتقاد بر این است که گل رز برای اولین بار در آب و هوای معتدل خاورمیانه کشت شده است، شواهدی از وجود گل رز پرورشی را می‌توان در شهر باستانی بابل و همچنین در آشور و چین یافت. شکل‌های اولیه آن‌ها را می‌توان در مصر باستان نیز مشاهده کرد. دیوار‌های مقبره‌ها در تبس که قدمت آن به قرن چهاردهم قبل از میلاد باز می‌گردد.

بعد از احداث باغ شاتو دو مالمیسون توسط ملکه ناپلئون ژوزفین (که در جوانی به عنوان رز شناخته می‌شد)، باغ گل رز به عنوان نماد یک موقعیت اشرافی رایج شد. او در سال ۱۷۹۹ املاک تقریباً متروکه غرب پاریس را با کمک هنرمند منظره، لوئی مارتین بثال به تصویری از عدن تبدیل کرد.

پس از موفقیت این باغ، عصر جدیدی از محوطه‌سازی معروف به سبک رسمی آغاز شد. در طراحی این نوع از باغ‌ها، از باغ‌های هندسی موجود در ایران و همچنین باغ‌های رهبانی قرون وسطی الهام گرفته شد. اما باغ‌های رسمی تنها سبک محبوب در این دوره نبودند. خانه قرمز را در نظر بگیرید، خانه و باغ وسیعی که در سال 1859 توسط طراح هنر و صنایع دستی ویلئام موریس و به کمک معمار فیلیپ وب، دوست و همکار نزدیک او ساخته شد. این ملک که خانه‌ای برای موریس و همسرش جین است، آمیخته‌ای زیباشناختی از اصول سوسیالیستی سابق و شیفتگی او به قرون وسطایی و نئوگوتیک است. در اینجا، باغ بت‌وار باغی بود که ظاهری ر‌ها شده و جلوه‌ای عاشقانه داشت، خانه‌ای که در کنار محوطه‌سازی اطراف آن طراحی شده بود. برخلاف باغ‌های رسمی گل رز، موریس تصمیم گرفت که باغش را با رز‌های سنتی کوهنوردی و پرده‌هایی از پیچ‌امین الدوله، یاس سفید و گل رز وحشی که دیوار‌های آجری قرمز را تزئین می‌کنند، ملبس کند.

از آن زمان، پرورش‌دهندگان گل رز بسیار تحسین شده مانند دیوید آستین به ترویج سبک‌های سنتی‌تر باغ گل رز ادامه دادند، در حالی که دیگران به سمت تفسیر مجدد الگوهای مدرن حرکت کردند.کولم جوزف، با تجسم مجدد باغ گل رز کلاسیک، برنده جایزه نمایش گل چلسی در سال ۲۰۱۹ شد و چمنزاری از گل رز در میان اشکال مجسمه‌ای مینیمالیستی که از صفحات فولادی خاکستری تخته سنگی و ستون‌های سنگ آهکی ساخته شدند، طراحی کرد. این طرح که برای برانگیختن یک مدل «طبیعی» و «پایدار» از کاشت گل رز ایجاد شده است، حاکی از علاقه به به‌روز‌رسانی این نوع باغ برای قرن بیست و یکم است.

اما ممکن است این ویژگی اصلی باغ‌ها و گل‌فروشی بریتانیا نادرتر و کشت آن دشوارتر شود. گزارشی که در سال جاری منتشر شد نشان می‌دهد که ۵۹ درصد از کل رز‌های جهان که برای بازار گل شاخه بریده کشت می‌شوند، از پنج کشور در جنوب جهانی می‌آیند که به طور نامتناسبی تحت تأثیر تغییرات آب و هوای شدید قرار دارند. در کنیا، ‌اتیوپی و اوگاندا، که منبع بیش از یک چهارم گل رز صادراتی هستند، خشکسالی‌های طولانی دشمن خطرناکی برای گیاه همیشه تشنه است. در جا‌های دیگر و حتی نزدیکتر به بریتانیا، تغییرات شدید دما تأثیر عمیقی بر اکولوژی می‌گذارد، تعداد آفات را افزایش می‌دهد و حتی آب و هوای معتدل را به سرزمینی متخاصم تبدیل می‌کند. با این حال و در طول تاریخ، گل رز ثابت کرده است که جان سالم به در می‌برد، از خشکی و دریا عبور می‌کند و راه خود را به باغ‌های بزرگ و کوچک در سرتاسر جهان باز می‌کند.