نقش دیاسپورای نپال در بهبود موقعیت بین المللی

جام جهانی  ICC T20در ایالات متحده و هند غربی در حال برگزاری است. اگرچه نپال در مرحله گروهی حذف شد، اما بازی‌های آن‌ها با حمایت گسترده هزاران هوادار مشتاق نپالی در ورزشگاه مواجه شد. لوگان ون بیک از هلند، هواداران نپالی را به خاطر حضور بی‌نظیر و شور و حرارت آن‌ها تحسین کرد و گفت: «من مطمئن نیستم که در نپال هستیم یا دالاس. این هواداران برای نپال شگفت‌انگیز بودند.» حمایت شدید طرفداران نپالی در صفحات مختلف کریکت، کارشناسان و علاقه‌مندان با تشویق مواجه شده‌اند. این تشویق بر نفوذ قابل توجه دیاسپورای نپالی تأکید می‌کنند. این نوشته به بررسی اهمیت دیاسپورای نپالی و پتانسیل آن به عنوان قدرت نرم نپال می‌پردازد.

دیاسپورا چیست و چرا اهمیت دارد؟

دیاسپورا به افرادی اطلاق می‌شود که کشور خود را ترک کرده و برای مدت طولانی در خارج از کشور خود زندگی می‌کنند. کوین کنی، در کتاب خود «دیاسپورا: مقدمه‌ای بسیار کوتاه»، دیاسپورا را به عنوان مفهومی توصیف می‌کند که در آن مهاجران ارتباط با سرزمین خود را حفظ کرده‌ و در سطح جهانی پراکنده شده‌اند.

وزارت امور خارجه هند گزارش می‌دهد که دیاسپورای جهانی هند بزرگترین است. این گروه، شامل ۱۳. ۶ میلیون هندی غیر مقیم (NRIs)، ۱۸. ۶ میلیون نفر هندی الاصل (PIOs) و نزدیک به ۳۲. ۳ میلیون شهروند خارج از کشور هند است. علاوه بر این، سالانه ۲. ۵ میلیون هندی به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند. به طور مشابه، نپال نیز دیاسپورای قابل توجهی دارد و بیش از ۴. ۵ میلیون نپالی در خارج از این کشور زندگی می‌کنند. از زمان صدور گذرنامه برای اولین بار در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۰ در این کشور، بیش از ۱۰ میلیون گذرنامه صادر شده است.

هر روز حدود ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ نفر نپالی برای کار، تحصیل یا مسافرت نپال را ترک می‌کنند. در سال ۲۰۲۳، بیش از ۱. ۶ میلیون نفر برای اهداف مختلف از جمله اشتغال، گردشگری، آموزش، ورزش، اقامت و تحصیل به خارج از کشور رفتند. بر اساس آمار وزارت مهاجرت، ۷۰۹۱۵ نفر برای اقامت دائم و ۸۰۸۴۱۵ نفر برای کار در سال ۲۰۲۳ بدون احتساب افرادی که در هند کار می‌کنند، ترک کردند.

بیشتر دانشجویان نپالی قصد دارند در کشور‌های دارای امنیت اقتصادی مانند ژاپن، کانادا، استرالیا، انگلستان، ایالات متحده آمریکا، کره جنوبی، هند، امارات، فرانسه و دانمارک مستقر شوند. با مهاجرت بیشتر دانشجویان نپالی به این کشور‌ها، دیاسپورای نپالی رشد خواهد کرد.در حال حاضر شهروندان نپالی می‌توانند با مجوز سازمانی به ۱۱۱ کشور و با مجوز کار انفرادی به ۱۷۸ کشور وارد شوند.

اهمیت دیاسپورا در حال افزایش است. کمک‌های دیاسپورا نقش اساسی در روابط بین کشور‌ها ایفا می‌کند و به حضور بین‌المللی، اقتصاد و روابط مردم با مردم کشورشان کمک شایانی می‌کند.

سیاست خارجی و دیاسپورای نپالی

گسترش روابط دیپلماتیک نپال با ۱۸۲ کشور نشان دهنده روابط مطلوب جهانی این کشور است. جامعه مهاجر نپالی در این روابط نقش مهمی را ایفا می‌کند. نپالی‌ها که به خاطر طبیعت دوستانه و مهمان نواز خود و همچنین افتخار به فرهنگ، سنت‌ها، مذهب و زبان خود شناخته می‌شوند، شهرت این کشور را در سراسر جهان تقویت می‌کنند. هدف «سیاست خارجی ۲۰۷۷»نپال، استفاده از دانش، تخصص، منابع مالی و قابلیت‌های شبکه‌ای دیاسپورای نپالی برای توسعه بیشتر ملی است.

این چشم‌انداز سیاست خارجی در تلاش است تا نپال را به عنوان یک کشور قوی، مترقی، صلح طلب و محترم نشان دهد. این سازمان به نقش محوری دیاسپورای نپالی در دیپلماسی اقتصادی اذعان می‌کند و بر بسیج مهاجران نپالی برای حفاظت و تبلیغ هنر، فرهنگ، زبان و میراث نپالی تأکید دارد.

این سیاست همچنین بر تقویت نگرش‌های مثبت نسبت به نپال، جلب حمایت برای پیشرفت آن و افزایش اعتبار جهانی نپال با بهره‌گیری از پتانسیل دیاسپورای نپال تأکید می‌کند. این سازمان خواستار اتحاد، همکاری و همکاری میان مهاجران نپالی است و از آن‌ها می‌خواهد که فعالانه در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی کشور‌های میزبان خود شرکت کنند.

علاوه بر این، این سیاست متعهد به ارائه کمک‌های حقوقی به نپالی‌های نیازمند و ارتقای خدمات کنسولی کارآمد برای نپالی‌هایی است که در خارج از کشور زندگی می‌کنند. این سازمان از ایجاد و راه‌اندازی مدارس و مراکز آموزشی زبان نپالی در کشور‌هایی با جمعیت قابل توجه نپالی برای حفظ زبان، فرهنگ و سنت‌های نپالی حمایت می‌کند.

علی‌رغم این اهداف بلندپروازانه، اجرای عملی اغلب این پروژه‌ها به دلیل بودجه محدود اختصاص داده شده به وزارت امور خارجه با مشکل مواجه می‌شود. این بودجه در درجه اول اجاره سفارت و حقوق کارکنان را پوشش می‌دهد و دامنه فعالیت‌های عملیاتی را محدود می‌کند. بهارات راج پودل، وزیر خارجه سابق و سفیر فعلی نپال در کانادا، این محدودیت‌های منابع را برجسته می‌کند و خاطرنشان می‌کند که سفارت‌ها با بودجه‌های بسیار محدود و کارکنان کم کار می‌کنند و عمدتاً بر مسائل فوری مانند نجات نپالی‌های نیازمند تمرکز می‌کنند و ظرفیت کمی برای دیپلماسی اقتصادی و عمومی باقی می‌گذارند.

چه کاری می‌توان انجام داد؟

نارندرا مودی، نخست وزیر هند و وزرای او تعامل با مهاجران هندی را در طول سفر‌های خارجی خود در اولویت قرار می‌دهند و هندی‌ها را در خارج از کشور تشویق می‌کنند تا با دوستانی که هندی نیستند از هند بازدید کنند. این رویکرد باعث تقویت روابط هند با سایر کشور‌ها شده است. به طور مشابه، نخست وزیر نپال و سایر وزیران باید ایجاد و تقویت روابط با نپالی‌های مقیم خارج از کشور را در اولویت قرار دهند.

پاسخگو بودن دیپلمات‌ها و تقویت توانایی‌های وزارت امور خارجه (MOFA) بسیار مهم است. تجدید ساختار وزارت امور خارجه و گسترش حضور دیپلماتیک نپال برای تقویت وجهه جهانی این کشور ضروری است. ایجاد قوانین و سیاست‌های سازگار برای تشویق سرمایه‌گذاری‌های دیاسپورای رو به رشد نپالی مهم است. نپالی‌های غیر مقیم (NRN) می‌توانند نپالی‌ها را در کشور‌های مربوطه خود متحد کنند. دولت می‌تواند از کمک‌های مهاجران نپالی به مرکز جذب مغز (BGC) برای کمک به پیشرفت ملی حمایت کند. همه جناح‌های سیاسی در نپال باید در جهت متحد کردن مردم نپال و ارتقای مشارکت آن‌ها در توسعه ملی تلاش کنند.

شرکت نپالی‌ها در رژه‌های روز نپال در سراسر جهان، از جمله در ایالات متحده آمریکا، کانادا، بریتانیا، اروپا، ژاپن، استرالیا و سایر مناطق، برای جشن گرفتن تنوع و فرهنگ نپال بسیار مهم است. دولت و احزاب سیاسی باید پتانسیل دیاسپورای نپالی را برای پیشرفت کشور بشناسند و از آن استفاده کنند.