تظاهرات اعتراضی مردم بحرین در پی شهادت زندانی شیعه

در پی شهادت حسین علی امان در روز ۱۵ آذر ماه، از زندانیان شیعه زندان بدنام الجو بحرین، موج جدیدی از خشم و نفرت شیعیان این کشور برانگیخته شد و با برگزاری تجمعاتی، بار دیگر شعار «الشعب یرید اسقاط النظام» (مردم سرنگونی نظام را می‌خواهند) را سر دادند.

به گزارش مرآت الجزیره ، حسین امان سال‌ها در زندان و تحت شکنجه و آزار و اذیت و بی‌توجهی عمدی به مراقبت‌های پزشکی قرار داشت و در نهایت نیز به دلیل تعلل در رسیدگی به بیماری وی و دیر رسیدن آمبولانس، در زندان به شهادت رسید. «کمیته هماهنگی قیام شهید الرمرام» اعلام کرد که این اتفاق، نشان‌دهنده نوعی اعدام و بیانگر وحشت آل‌خلیفه از زندانیان است.

شهید حسین امان یکی از فعالان نهضت زندانیان بود و تاثیر بسیاری بر سایر زندانیان می‌گذاشت. در پی شهادت وی، کمیته شهید الرمرام ضمن عرض تسلیت به خانواده وی، خواهان یک موضع ملی و یک حرکت مردمی برای توقف جنایات رژیم آل‌خلیفه شده و اظهار داشت جنبشی که از زمان شهادت شهید حسین خلیل الرمرام آغاز شده، تا براورده نشدن مطالبات متوقف نخواهد شد.

سید احمد الودایی ، مدیر موسسه حقوق و دموکراسی بحرین، در واکنش به این واقعه نوشت: شاهدان عینی گزارش دادند که حسین در حوالی هفت شب در حیاط ساختمان 11 بیهوش شده است. . رسیدن آمبولانس بیش از ده دقیقه به تاخیر افتاد و پس از انتقال وی به درمانگاه زندان در حالی که بیهوش بود، همه افراد حاضر در درمانگاه را بیرون آوردند و بعداً مشخص شد وی قبل از انتقال به درمانگاه فوت کرده بوده است.

جامعه الوفاق بحرین آرشیو صوتی شهید حسین امان محکوم به حبس ابد را منتشر کرد که در آن وی درباره تخلفات زندانیان عقیدتی صحبت کرد و گفت: «درمانگاه و شما چه می‌دانید درمانگاه چیست؟ اگر شانس به شما روی بیاورد و به کلینیک بروید هم هرگز درمان کامل نخواهید شد.»

در فروردین سال جاری نیز، حسین خلیل ابراهیم الرمرام، زندانی ۳۲ ساله در نتیجه سهل‌انگاری پزشکی جان خود را از دست داد. این رفتار با زندانیان بخشی از سیاست سیستماتیک اداره زندان است که به طور ویژه از سال ۲۰۱۱ در زندان‌های بحرین علیخ شیعیان وجود داشته و تا کنون جان ۲۰ زندانی را گرفته است.

سازمان «امریکایی‌ها برای دموکراسی در بحرین» پیش از این به سهل‌انگاری پزشکی که شهید حسین امان در طول همه‌گیری کرونا و ابتلای وی به این بیماری به شکل بسیار شدید و مزمن، اشاره گرده بود. سه گزارشگر ویژه سازمان ملل نیز در خردادماه سال جاری در نامه‌ای به دولت بحرین، بر وضعیت وخیم زندانیان و محرومیت انان از آب و برق و مراقبت‌های پزشکی تاکید کرده بودند.

این وضعیت در حالی رقم خورده است که به عقیده برخی زندانیان و فعالان سیاسی، تا پایان سال انتظار آزادی همه زندانیان سیاسی وجود داشته است. اما رفتار آل‌خلیفه چشم‌انداز مثبتی را در این موضوع نشان نمی‌دهد. از همین رو آزادی زندانیان و رسیدن به توافقی میان دولت و منتقدین، امری چندان محتمل به نظر نمی‌رسد.