آزادی های مذهبی از نگاه ایالات متحده آمریکا

از آنجا که تقویم به بهار می رسد، کمتر از پنج تعطیلات از ادیان مختلف کم و بیش همزمان است: عید پاک،  روز مقدس (جمعه، شنبه یا یکشنبه)  نوروز، پوریم و رمضان. در عین حال، آزادی بسیاری در سراسر جهان برای انجام دین خود به طور فزاینده ای مورد تهدید قرار می گیرد. در اوایل ماه جاری، مرکز تحقیقات پیو آخرین گزارش خود را در مورد محدودیت های جهانی بر مذهب منتشر کرد. این گزارش به وسعت و عمق چالش‌های آزادی مذهبی در سراسر جهان اشاره کرد. در بحبوحه تهديدات مداوم عليه آزادي مذهبي، زمان آن فرا رسيده است كه رويكرد آمريكا در قبال اين موضوع را تقويت كنيم.

چشم اندازی دشوار برای آزادی مذهبی

گزارش پیو در دو شاخص برای سنجش شرایط آزادی مذهبی است. شاخص محدودیت‌های دولتی «قوانین، سیاست‌ها و اقداماتی را که باورها و اعمال مذهبی را تنظیم و محدود می‌کند» در نظر می‌گیرد، در حالی که شاخص خصومت‌های اجتماعی شامل اقدامات افراد یا گروه‌هایی است که گروه‌های مذهبی را هدف قرار می‌دهند؛ می‌شود.

این گزارش که داده‌های مربوط به سال 2021 را بررسی می‌کند، نتیجه می‌گیرد که محدودیت‌های دولتی در آن سال با آزار و اذیت گروه‌های مذهبی و مداخله در عبادت، اشکال اولیه محدودیت‌های اعمال‌شده توسط دولت‌ها، به اوج خود رسید. آزار و اذیت شامل اقداماتی می‌شود که از «استفاده از نیروی فیزیکی برای هدف قرار دادن گروه‌های مذهبی گرفته تا اظهارات تحقیرآمیز مقامات دولتی» را شامل می‌شود. در همین حال، مداخله در عبادت شامل «قوانین، سیاست‌ها و اقداماتی است که فعالیت‌های مذهبی را مختل می‌کند، عدم صدور مجوز برای چنین فعالیت‌هایی، یا ممانعت از دسترسی به مکان‌های عبادت». در این گزارش موارد مداخله در عبادت در 163 کشور در سال 2021 ثبت شده است که نسبت به سال 2007 45 درصد افزایش داشته است.

آزادی مذهبی بین المللی و سیاست ایالات متحده

ایالات متحده مدت‌هاست که ترویج آزادی مذهبی بین‌المللی را به شکلی در سیاست خارجی خود گنجانده است، اگرچه چارچوب حقوقی با قانون بین‌المللی آزادی مذهبی (IRFA) در سال 1998 و اصلاحیه اخیر آن، فرانک آر. ولف بین‌المللی در سال 2016 قوی‌تر شد. قانون آزادی مذهبی

  قانون بین‌المللی آزادی مذهبی  موسسات متعددی را در داخل دولت ایالات متحده برای پیشبرد آزادی مذهبی بین المللی تأسیس کرد. این شامل:

 سفیر کل آزادی مذهبی بین المللی برای رهبری دفتر آزادی مذهبی بین المللی در وزارت امور خارجه؛

 کمیسیون ایالات متحده در مورد آزادی مذهبی بین المللی (USCIRF)، یک نهاد مشاوره مستقل برای نظارت بر آزادی مذهبی در سراسر جهان و ارائه توصیه هایی برای سیاست ایالات متحده؛ و

 مشاور ویژه رئیس جمهور در زمینه آزادی مذهبی بین المللی، برای خدمت در کارمندان شورای امنیت ملی.

علاوه بر این، وزارت امور خارجه ایالات متحده و USCIRF ملزم به ارائه گزارش های سالانه به کنگره برای بررسی وضعیت آزادی مذهبی بین المللی هستند. وزارت امور خارجه سالانه بدترین متخلفان را به عنوان "کشورهای مورد نگرانی خاص" معرفی می کند و سایر متخلفان را به عنوان اعضای "لیست نظارت ویژه" منصوب می کند. قانون فرانک ولف برای تعیین بازیگران غیردولتی، نامی برای «موجودات مورد توجه خاص» اضافه کرد. این قوانین همچنین چارچوبی را برای تحریم ها و سایر اقداماتی که می توان در پاسخ به نقض شدید آزادی مذهبی انجام داد، ارائه می کند.

ایالات متحده چه کاری بیشتر می تواند برای پیشبرد آزادی مذهبی در سطح جهانی انجام دهد؟ برای شروع، واشنگتن باید از چارچوب قانونی موجود استفاده کامل کند. برای مثال، IRFA خواستار انتصاب یک مقام ویژه با تمرکز بر آزادی مذهبی بین المللی در کارکنان شورای امنیت ملی است. این فرد که در دفتر اجرایی رئیس جمهور مستقر است، می تواند به عنوان یک نقطه مهم هماهنگی در فرآیند بین سازمانی، همکاری با کنگره، وزارت امور خارجه، آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده (USAID) و سایر نهادها برای هدایت سیاست ایالات متحده باشد. . متأسفانه، حداقل از این نقش استفاده نشده است. تنها یک نفر در آن خدمت کرده است (در دوران دولت ترامپ)، آن هم برای مدت کوتاهی.

دولت ایالات متحده باید رویکرد خود را در قبال اقدامات تنبیهی برای نقض آزادی مذهبی مورد ارزیابی مجدد قرار دهد و آماده باشد تا عواقب خود را از طریق تحریم های جدید که مستقیماً با این نقض ها مرتبط است اعمال کند. از سوی دیگر، دلیل اینکه قانون موجود اجازه معافیت ها را می دهد این است که مقامات را قادر می سازد تا سایر عوامل را در روابط دوجانبه در نظر بگیرند. در حالی که اقدامات تنبیهی یک عنصر ضروری از بسته ابزار آزادی مذهبی هستند، و فضا برای بهبود نحوه به کارگیری آنها وجود دارد، مجموعه متنوع تری از گزینه ها ضروری است.

یکی از گزینه‌های دیگر برای گسترش ابزار، مشارکت مردمی، کار با جامعه مدنی و سازمان‌های مبتنی بر دین است. حرکتی در این راستا وجود دارد. برای مثال، USAID یک سیاست مشارکت مذهبی استراتژیک را در سال 2023 راه اندازی کرد که "نقش مهم بازیگران مذهبی را به عنوان شرکای توسعه استراتژیک تایید می کند و پایه ای را فراهم می کند که آژانس بتواند از طریق آن مشارکت ها را برای پیشبرد اولویت های مشترک ایجاد و تقویت کند." در حالی که USAID به طور انحصاری بر آزادی مذهبی متمرکز نیست، خاطرنشان می کند که "آزادی مذهبی و مشارکت مذهبی اولویت های متقابل را تقویت می کنند." در واقع، این نوع تعامل فرصت خوبی را برای گردهم آوردن رهبران مذهبی مختلف پیرامون اهداف مشترک بشردوستانه، تقویت اعتماد و سهم مشترک در رفاه جامعه خود فراهم می کند.

کنگره قبلاً از طریق IRFA و قانون فرانک ولف در سیاست آزادی مذهبی بین المللی ایالات متحده نقشی ایفا کرده است. این باید با اطمینان از اینکه نهادهای مختلف تأسیس شده توسط IRFA از منابع کافی برخوردار هستند و اینکه USAID و وزارت امور خارجه می توانند تعامل مردمی با رهبران مذهبی و سازمان ها را گسترش دهند تا شرایط را در محل برای کثرت گرایی و آزادی بیشتر توسعه دهند.